Betlejem, Domie Chleba, gdy Blask Wiekuisty
Pali się w tobie nieustannie i ciągle na nowo,
Otwórz swoje podwoje dla Ewangelisty,
By nam głosił, że Ciałem wciąż staje się Słowo.

Kidy rodzi się Miłość, serce żarem płonie.
Gdy ziemski padół płacze i tęskni za niebem,
Wyciągajmy do ludzi z życzeniami dłonie,
A kolędą z Betlejem dzielmy się jak chlebem.
(ks. K. Wawrzyczek)

Syn Boży, który przychodzi do nas co roku z nadzieją i zbawieniem, niech obfitością swoich darów ubogaca nasze życie, niech będzie przystanią dla naszych trosk i tęsknot, a skryty w bieli i ciszy Chleba umocni naszą miłość.

Życzymy błogosławionych dni świątecznych i noworocznych oraz z wdzięcznością pozdrawiamy.

ks. Jan Strzałka i ks. Robert Ptak
wraz ze stypendystami