Dnia 6 stycznia w Kościele katolickim przypada Uroczystość Objawienia Pańskiego. Obok Wielkanocy jest to najstarsze święto chrześcijańskie. W Polsce znane jest również jako Święto Trzech Króli. Symbolami tego święta są: pokłon oddany Jezusowi przez Mędrców ze Wschodu, chrzest Chrystusa w Jordanie oraz cud przemienienia wody w wino w Kanie Galilejskiej.
Ewangelia nie nazywa przybyłych ze Wschodu wędrowców królami, lecz Mędrcami oraz nie podaje ich liczby. Można się tylko domyślać, że było ich trzech, skoro przynieśli trzy dary: złoto, kadzidło i mirrę. Imiona Kacper, Melchior i Baltazar nadano Mędrcom dopiero w IX w. Legenda głosi, że po powrocie do swoich krajów królowie zrzekli się tronów, aby głosić wiarę w Chrystusa, a dożywszy sędziwego wieku, doczekali chwili, kiedy po Wniebowstąpieniu Pańskim Tomasz Apostoł udzielił im sakramentów świętych, a nawet sakry biskupiej.
Dary, jakie przynieśli Mędrcy małemu Jezusowi, mają następujące znaczenie: złoto, wskazuje, że Jezus Chrystus jest Królem całego świata, kadzidło mówi o Chrystusie Kapłanie, zaś mirra – balsam, którym namaszczano zmarłych, wskazuje na ludzką naturę Jezusa i w konsekwencji zapowiada Jego śmierć.
W Uroczystość Objawienia Pańskiego święci się kadzidło i kredę. Po powrocie z kościoła święconą kredą zapisuje się na drzwiach inicjały imion trzech Mędrców, oddzielając je krzyżykami (K+M+B) wraz z cyframi bieżącego roku. Można także napisać C+M+B (Christus mansionem benedicat), co oznacza „Niech Chrystus błogosławi temu domowi”. Litery na drzwiach świadczą o tym, że w tym domu mieszka chrześcijańska rodzina.
Nazwa „Objawienie Pańskie” tłumaczy sens tej uroczystości. Jezus Chrystus objawia się światu, to znaczy, że przyszedł na ziemię nie tylko dla wybranego przez Pana Boga narodu, ale dla wszystkich ludzi, którzy kiedykolwiek żyli i będą żyć. Taki wydźwięk mają także teksty liturgiczne, czytane tego dnia w czasie Liturgii Słowa.
Jak widać, święto to obchodzone na początku roku kalendarzowego jest pełne nadziei. Zarysowuje uniwersalność zbawienia, ale także otwiera umysły ludzi wierzących na perspektywę eschatologiczną i pragnie ucieszyć znękane biedą tego świata serca wizją Królestwa Niebieskiego, gdzie Królem i jedynym Światłem jest Jezus Chrystus.
W tym dniu w kaplicy fundacyjnej została odprawiona uroczysta Msza św., której przewodniczył ks. Robert Ptak. Koncelebrowali: ks. Jan Strzałka i księża stypendyści z Indonezji. Ks. Robert wygłosił również okolicznościowe kazanie, w którym wskazał na liczne sposoby objawiania się Jezusa Chrystusa człowiekowi. Na zakończenie Eucharystii poświęcono kredę, kadzidło i wodę, a następnie ks. Jan Strzałka, dyrektor Domu, udał się do mieszkań księży i stypendystów, aby je pobłogosławić i pokropić wodą święconą.
Bóg, który nas wezwał z ciemności do Swojego przedziwnego światła, niech nam udzieli Swego błogosławieństwa i utwierdzi nasze serca w wierze, nadziei i miłości.
Dzisiaj Chrystus ukazał się światu jako światło jaśniejące w ciemności, idźmy z ufnością za Nim, abyśmy się stali światłem dla naszych sióstr i braci.
Mędrcy szli za gwiazdą i z radością znaleźli Chrystusa, niech po ukończeniu ziemskiej pielgrzymki Bóg doprowadzi nas do Jezusa, naszego Pana, który jest Światłością ze Światłości.
ks. Jan Strzałka
