„Bóg nikomu miłosierdzia swego nie odmówi. Niebo i ziemia mogą się odmienić , ale nie wyczerpie się miłosierdzie Boże”

s. Faustyna Kowalska

W dniach 12-15 maja br. w Pliszczynie odbyła się ostatnia w tym roku akademickim seria rekolekcji dla stypendystów Fundacji Jana Pawła II. Rekolekcje prowadził ks. dr Tadeusz Michałek, sercanin z parafii w Sosnowcu. 

Tematem przewodnim było miłosierdzie. Wysłuchaliśmy bardzo ciekawych oraz pouczających nauk ks. Tadeusza o miłosierdziu Bożym, o tym jak je zauważać w świecie i jak okazywać innym. Czas rekolekcji był również okazją do sporządzenia dobrego rachunku sumienia oraz spowiedzi. Poprzez spowiedź mogliśmy namacalnie odczuć na sobie to nieskończone i niepojęte miłosierdzie Boga, który nie pragnie potępić człowieka, lecz przyjąć go nawet z największymi grzechami. Oprócz tego czas rekolekcji był też czasem zadumy i modlitwy. Nie zabrakło codziennej modlitwy Koronką do Bożego Miłosierdzia, czyli modlitwy, którą dał nam sam Jezus, objawiając się św. Faustynie Kowalskiej. Wysłuchaliśmy kilku konferencji, podczas których każdy mógł zabrać głos, zadać pytania, na które ksiądz rekolekcjonista bardzo chętnie odpowiadał, by rozwiać wszelkie nasze wątpliwości. Podczas pracy w grupach mogliśmy przedstawić i przedyskutować nasze własne wizje miłosierdzia.

Rekolekcje były jednocześnie wypoczynkiem od codziennej nauki oraz możliwością znalezienia wolnego czasu, aby porozmawiać z innymi na różne tematy; były też czasem spacerów po pięknych okolicach Pliszczyna oraz wspólnej integracji poprzez gry i zabawy. Wspólnie obejrzeliśmy film „October Baby”, który dopełnił główny temat rekolekcji, dotyczący okazywania miłosierdzia w sytuacjach, gdy to miłosierdzie okazywać jest naprawdę trudno.

W nadzwyczajny Rok Miłosierdzia te rekolekcje dały nam możliwość poznania różnych aspektów tego, czym jest właśnie miłosierdzie. Mamy nadzieję, że nauka głoszona przez księdza Tadeusza, wyda swoje plony „trzydziestokrotne, sześćdziesięciokrotne, lub może nawet stokrotne”. My natomiast będziemy pamiętać, że co by się nie stało, jakie by nie były nasze trudności w życiu, to powinniśmy całą naszą nadzieję pokładać w Bogu, bo On potrafi poprzez swe miłosierdzie dokonać rzeczy niemożliwych – ważne, abyśmy o to prawidłowo prosili.

„Niech z serca każdego cześć Miłosierdziu Bożemu płynie. Teraz i na wieki wieków i w każdej godzinie”

(s. Faustyna Kowalska)

Aleksander Lewkowicz