Pożegnanie wicedyrektora, ks. Franciszka Wielguta SCJ

Pielgrzymem jestem, tylko co przechodzę

(…) moim domem jest droga i cisza…

(Piosenka pielgrzymia)

W ostatnią niedzielę października, zgromadziliśmy się w Domu Fundacji Jana Pawła II, aby pożegnać księdza Franciszka, który decyzją swojego przełożonego został odwołany z funkcji zastępcy dyrektora Domu w Lublinie i przeniesiony do Domu Zakonnego Księży Sercanów w Stopnicy, gdzie będzie pełnił funkcję wychowawcy nowicjuszy. 

Pożegnanie rozpoczęła Msza św., której przewodniczył ks. Franciszek. Poruszającą serca homilię wygłosił dyrektor, ks. Jan Strzałka. Nawiązując do liturgii dnia, w której wspominano poświęcenie kościoła własnego, kaznodzieja wskazał nie tylko na kościół, jako sakralną budowlę, ale przede wszystkim na kościół, jako wspólnotę ludzi ochrzczonych. Na zakończenie kazania, ksiądz Jan wyraził słowa wdzięczności księdzu Franciszkowi za jego ofiarną posługę dla Fundacji, życzliwość wobec jego osoby i wszystkich stypendystów i mieszkańców Domu.

Po Eucharystii i nabożeństwie różańcowym, wszyscy stypendyści, mieszkańcy Domu, przyjaciele i goście zgromadzili się na holu, aby wypowiedzieć księdzu Franciszkowi słowa podziękowania i życzyć wielu łask Bożych na dalsze lata jego kapłańskiej i zakonnej posługi. Ksiądz wicedyrektor również wyraził serdeczne podziękowanie wszystkim obecnym za lata współpracy, za wszystkie chwile spędzone w rodzinnej atmosferze i życzył stypendystom, aby umieli docenić to, co daje im Fundacja i odpowiedzialnie z tych darów korzystali.

W auli na wszystkich uczestników spotkania czekał smaczny poczęstunek, przygotowany przez naszą kochaną dyrekcję.

Stare przysłowie powiada: „Wszystko ma swój początek i koniec. Jednak każdy koniec, to nowy początek”. Na ten nowy początek, szczerze chcemy życzyć Tobie, księże Franciszku, niesłabnącego żaru ducha w trudnej kapłańskiej posłudze. Niech Najświętsza Maryja Panna otacza Księdza matczyną miłością i opieką, zwłaszcza w chwilach trudnych, i wyprasza u swojego Syna wszelkie potrzebne łaski. Podejmowany trud zmagania się z codziennością niech Księdza uskrzydla i pozwoli dostrzegać piękno i głębię życia. Ofiarujemy Tobie, drogi Księże, naszą modlitwę i pamięć!

Uliana Bila

zdjęcia: A. Goleta